De Kern en Nova

wensen iedereen 'n zalige Kerstvakantie, en een nog zaliger 2010. Wij zorgen voor de cultuur, jullie voor de rest, ok?

Tot in 2010 (afspraak op ons Nieuwjaarsconcert?)

Feest ze,

cc De Kern/Max

Gino Sancti, Johannes en Franciscus, V.I.P. missionarissen van dienst, 5 december 2009 laatstleden (onlangs dus)

Woord en Beeld:
1. eerst woord, word-up, le mot et la vérité...

cabaretisten, standuppers, klein kunstenaars, woordspeleraars, grofzakkers, vuilspuiters, in your face, up yours, voetbal hooligans, vetzakken, za(k)kenmensen, op geld belusters, hardop lachen op zijn engels, lol(lig) dat dat kan zijn, doe de beer, trek eens een zak, doe de stoel, ik heb de stoel zien zakken door de grond, Frans met baarden of andere haar op, johannes bin laden paulof de zoveelste, koelboxen, frigo's en andere diepgevroren kasten allerhande allerlande, sla je buurman eens in zijn bakkes met een kussen, en nog eens, en nog eens, lach ook eens met je medemens, neen, harder, laat je gaan, vries eens een hond diep in, en ook de dikste madam ooit, ploemplomflabloeberbloeblubblam... (we kunnen hier nog een uur mee doorgaan maar de essentie is dat u snapt waar de voorstelling om draaide eigenlijk... dig?)

Woord en Beeld:
2. en dan beeld, image sans frontage, picture this!

cc De Kern \ Luther

Groot, groter, grootst of het leven van een stip (of een massa schoolvoorstellingen begin december in speeltuin De Kern, Wilrijk)

Dit kregen we op voorhand mee: "Stip gaat over niet altijd krijgen wat je wilt of meer krijgen dan je wenst."
Een voorstelling zonder woorden voor een hele rits schoolvoorstellingen, we zijn nooit meer benieuwd geweest. Een jongen in pyamabroek en bijpassende veston loopt wat doelloos rond op zoek naar iets... met op zijn rug een bloem in een pot, verkleed als rugzak. Blijkbaar is dat zijn (enige) vriend, die bloem in zijn pot, en hij zorgt er dan ook goed voor.

Maar plots is daar stip. Een klein lief zacht fluffy bolletje die de jongen de grootste ogen doet trekken. En de stip geeft, hij geeft water voor de jongen zijn bloem.

Maar na een dutje is niets meer wat het lijkt. Die stip, die is plots groter geworden, en zijn bloem... die is uit de kluiten gewassen. Maar het leven gaat verder, het leven met zijn mooie muziekjes, zijn geluiden, zijn sferen. Allemaal live gebracht door een muzikant die er uit ziet als een gekke butler. Na nog een nachtje slapen is alles echter uit de hand gelopen. De stip heeft mammoet proporties aangenomen en is dus allesbehalve nog een stip. De bloem is groter dan de jongen geworden. Hij kan haar zelfs bijna niet meer oppakken. Maar de stip heeft nog meer geheimen, meer in de vorm van vakjes die automatisch open en dicht gaan. Vanalles toont de stip en de jongen neemt en neemt, wil meer en meer, tot de stip niet meer wil geven.

En dat is het einde, het einde van de stip, de aftocht van de jongen. Popje gekeken, kastje toe...

Mime, slapstick, fun, drama, mooie muziek, rare geluiden, hilarische grappen, trieste momentjes... en meer.

cc De Kern \ Luther