Wilrijkenaren: wie zijn ze, wat drijft hen...?

Onze nieuwe maandbrochure komt bijna uit. De editie november/december 2008 is iets schoons geworden, al zeg ik het zelf.

Dat schone heeft veel te maken met de inhoud (Raymond komt iets unieks doen met het solidariteitskoor Frappant, Cie Barbarie komt synchroon zwemmen op het podium, onze lichttechnieker Koen treedt eindelijk als artiest voor de spotlights in zijn eigen cc, als lid van de Metropool Big Band...) én eigenlijk ook niet minder met de vorm.

De cover van die maandbrochure springt nog het meest in het oog: hij toont enkele getuigenissen die we bij elkaar sprokkelden tijdens de afgelopen Ticketdagen, in augustus. Dat zat zo: actrice en toffe madam Vanessa Broes sprak iedereen aan die in rijen voor onze ticketbalie stond aan te schuiven. Met de vraag waar hij of zij op dat moment aan het denken was. Wat we van hen moesten weten. Fotografe en even toffe madam Debbie Huysmans liet hen voor haar camera poseren. Het resultaat? Een erg eenvoudig, rechttoe rechtaan geheel van mooie gezichten en ontwapenende gedachten. Een mentale én esthetische dwarsdoorsnede van de Wilrijkenaar.

Afin. Wij content met onze nieuwe maandbrochure dus. En wat die resultaten van Vanessa en Debby betreft: die zullen de komende weken en maanden meer en meer de openbare ruimtes van De Kern sieren. Want we krijgen er geen genoeg van.

cc De Kern/Max

Aanrijding in Moscou

Mijn dag begon met een aanrijding in de parkeergarage op het Mastplein (vlakbij cc De Kern). Toeval? Ik dacht het niet! Jammer genoeg veel schade en alle andere zaken die erbij komen kijken. Aanrijding in Moscou begint met een al even degelijke openingsscène. Een aanrijding op een parkeerterrein in de Gentse wijk Moscou. De regisseur laat hier ook meteen zien wat u van de rest van de film mag verwachten: een even mooie, directe, levensechte als aartsmoeilijke gezinsituatie. Een man heeft immers zijn vrouw en kinderen verlaten voor een jongere vrouw. En deze vrouw leert een nieuwe man kennen. Deze film wordt gekenmerkt door sterke acteurs, redelijk onbekende cast, leuk scenario, zeer grappige scènes en alles in een plat Gents dialect. Op het einde van de film komt alles goed, wat verwacht je nog meer…. Aanrijding in Moscou heeft volgens mij terecht twee prijzen gekregen op het filmfestival van Cannes.

De eerste film was een geslaagd begin van het nieuwe filmseizoen. Maar liefst 550 bezoekers mochten we ontvangen op de eerste filmdag. Een uitverkochte avondvoorstelling en een goed gevulde middagvoorstelling. Gisteren was het ook de eerste maal dat u kennis kon maken met de nieuwe vrijwilligers van de Kern. Speciaal voor u bemanden (tijdens de avondvoorstelling bevrouwden) ze de toog. Dit mag u van ons het volledige seizoen verwachten… Want uiteraard vinden we het belangrijk dat u na de filmvoorstelling nog even kan napraten. En dit gaat veel vlotter met een drankje erbij.

Hopelijk zien we jullie volgende week terug!

cc De Kern/Steven

Wat wij ook aanbieden, en wat u misschien niet wist:
het uitgebreide palet aan schoolvoorstellingen in De Kern


U leest er niet vaak iets over in onze brochures, maar De Kern is er niet alleen voor u, trouwe bezoeker van onze theater-, film- en familievoorstellingen. Wij trachten er ook te zijn voor duizenden leerlingen en leerkrachten uit Wilrijk, Antwerpen en omstreken. Op het ogenblik dat u dit leest, kregen we er in De Kern al ruim duizend over de vloer. En dat is nog maar het begin. Dit seizoen zijn De Kern en Nova samen goed voor 130 schoolvoorstellingen en verwachten we meer dan 12 000 kinderen en jongeren tussen 2 en 18 jaar. Niet slecht als je weet dat de Vlaamse cultuurcentra in 2007 samen goed waren voor 2850 podiumvoorstellingen en tentoonstellingen in schoolverband voor 505 957 leerlingen.

Op ons schoolprogramma staat theater pur sang, maar ook figurentheater, dans, muziek en film. Op het grote podium van De Kern en voor het eerst ook in Nova met een klein, maar zeer fijn aanbod. En om letterlijk de afstand tussen cultuur en onderwijs te verkleinen, spelen we ook op verplaatsing. In de klas met Mees, Beer, Eend en Koe, verteltheater naar werk van jeugdauteur Klaas Verplancke, en Nou moe, duizend smurfen en granaten, een lezing over het Belgische stripwezen en in het rusthuis met Oelewapper, een theatervoorstelling annex workshop voor kinderen en rusthuisbewoners.

Waarom doen we dat allemaal?

Waarom? Daarom…

Beleidsmakers hebben het graag over de maatschappelijke functie van cultuurparticipatie. Verhoogde cultuurparticipatie leidt tot meer maatschappelijk engagement en actief burgerschap versterkt de sociale cohesie, gaat in tegen maatschappelijke uitsluiting en onverdraagzaamheid en levert een bijdrage aan een sociaal rechtvaardige wereld. De kunsten zijn immers een spiegel van de samenleving. Ze geven een bepaalde visie op de werkelijkheid en stellen deze in vraag. Ze dwingen ons tot nadenken, reiken ons nieuwe betekenissen aan waardoor we onze belevingswereld kunnen verruimen. Ze stimuleren de menselijke verbeeldingskracht en creativiteit. Mooi allemaal, maar we willen het zelfs niet per se zo groot zien.

Ook op kleinere schaal kan kunst wel degelijk het verschil maken. Participeren aan cultuur biedt een meerwaarde op het vlak van zelfontplooiing en psychisch welzijn. Het bevordert de individuele autonomie, stimuleert het kritisch denken, vergroot de persoonlijke keuzevrijheid en werkt emancipatorisch. Kortom, kunst geeft de mens een nieuwe, frisse kijk op de dingen en maakt iets los.

Uit Nederlands onderzoek blijkt dat naarmate het eerste cultuurbezoek op jonge leeftijd heeft plaatsgevonden, des te frequenter het latere cultuurbezoek. Ongeacht of de kennismaking via de ouders of via de school verliep. Een creatieve leeromgeving waar kinderen vanaf de kleuterklas vertrouwd worden gemaakt met cultuur moet dus het streefdoel zijn. Kinderen uit cultuurarme milieus komen vaak enkel via de school met kunst in aanraking. En de cultuurdeelname mag vooral niet beperkt blijven tot een eenmalig schoolbezoek aan het theater. Het opbouwen van culturele competentie is immers een werk van lange adem. Op jonge leeftijd en meerdere keren in contact komen met cultuur, verhogen de kansen op latere cultuurdeelname.

En daarvoor doen we het. En besteden we met veel plezier en uit volle overtuiging zoveel van onze tijd, middelen en energie aan onze schoolvoorstellingen. En is alleen het beste goed genoeg.

Meer over de schoolvoorstellingen in de Antwerpse cultuurcentra vind je op www.antwerpen.be/cultuurcentra/schoolvoorstellingen. Voor meer info over de voorstellingen in cc De Kern en Nova kan je steeds terecht bij mij, via machteld.geudens@stad.antwerpen.be of op 03/821 01 28.

cc De Kern/Machteld