De Kern van de zaak

Huiskamervoorstellingen Congo/Zaïre


Een korte samenvatting van de huiskamervoorstellingen:

Dag 1: maandag 18 oktober, in de huiskamer van Mieke Vermeire

Als stagiaire binnen cc De Kern wist ik niet goed waaraan ik me kon verwachten tijdens een huiskamervoorstelling. Op voorhand had ik al de praktische zaken tot in de puntjes proberen te regelen, maar het verloop van de avond zelf, had ik natuurlijk niet in de hand.

De eigenares van de huiskamer, Mieke Vermeire, wist ongeveer wel waaraan ze zich mocht verwachten. Zij stelde al voor de derde maal haar huiskamer open voor publiek. Mieke stelde me dan ook gerust dat de avond wel goed zou verlopen. Eenmaal Bart Castelein, de maker van de documentaire Congo/Zaïre was aangekomen, konden we in actie schieten. De materialen werden opgesteld, de stoelen kregen een plaats, de drankjes werden koel gezet,... Kortom de documentaire kon beginnen. Ik ging in de gang staan om de mensen te ontvangen, het viel me op dat zij allen zeer vriendelijk waren en bijna allemaal een link met het onderwerp 'Congo/Zaïre' hadden. Veel van de aanwezigen waren al in Congo op vakantie geweest, anderen hadden hier zelf een tijdje gewoond.

De avond zelf verliep zeer goed. Bart gaf een korte inleiding op zijn documentaire en daarna werd zijn film getoond. Het was een korte maar een zeer fijne weergave van zijn reiservaringen. Daarna werd er zoals Bart het noemde 'een stop-pipi' gehouden en konden er vragen gesteld worden over de documentaire. De aanwezige bezoekers stelden, vond ik zelf, zeer verrijkende vragen. Er onstond een leuke conversatie tussen het publiek en Bart. Na een klein uurtje liep de voorstelling op zijn einde. De mensen vertelden me dat ze een leuke avond achter de rug hadden en dit vond ik zelf ook.


Dag 2: dinsdag 19 oktober, tv-zaal studentenhome UA

Na een succesvolle eerste ervaring wist ik ongeveer waar ik me aan kon verwachten. Echter ging de documentaire niet door in een huiskamer maar in de tv-zaal van het studentenhome aan het Donnyplein te Wilrijk.

Ik vroeg me af of dit een andere sfeer met zich zou meebrengen of juist helemaal niet?

De voorstelling is hier net zoals bij Mieke Vermeire goed verlopen. De aanwezige bezoekers waren zeer tevreden en stelden zeer kritische, maar interessante vragen.

Kortom dag twee verliep vlekkeloos, alhoewel ik hier moet toegeven dat de doos van de geschenkmand (die wordt gegeven aan de eigenaars) het begaf in de gang. Enkele flessen wijn en appelsiensap sprongen stuk op de grond. Dus niet echt een vlekkeloze avond, maar de scherven hebben wel geluk gebracht.


Dag 3: woensdag 20 oktober, huiskamer van Bob De Poorter

Heel voorzichtig kwam ik met de geschenkmand aan in de huiskamer van Bob. Hij deed voor de eerste maal mee aan een huiskamervoorstelling. Bob had zijn huis gezellig ingericht, er stonden kaarsen op de kast, er hingen Congolese doeken omhoog, Congolese muziek stond op, enzoverder. Ik voelde me er meteen thuis, en dit voelden de mensen ook.

Er werden veel vragen gesteld en na de voorstelling bleef iedereen nog hangen om wat bij te praten over het onderwerp dat hen allen tot bij deze voorstelling bracht: Congo/Zaïre.


Dag 4: vrijdag 22 oktober, huiskamer van Geert en Birgitte Synnave-Christophe

Het Congo-festivalletje liep op zijn einde. De laatste voorstelling vond plaats in de huiskamer van Geert en Brigitte, twee muziekliefhebbers met zeven schatten van kinderen.

Door omstandigheden kon ik spijtig genoeg niet heel de voorstelling bijwonen, maar ik kan jullie wel vertellen dat de bezoekers zeer goed onthaald werden.

De kinderen van Geert en Birgitte wilden graag ook de mensen hartelijk ontvangen en zo kregen zij allemaal een rolletje binnen het ontvangstteam. Allen samen groeten we de mensen, gaf er één iemand uitleg over Bart zijn fiets (waar hij mee door Congo is getrokken), noteerde iemand anders de namen van de bezoekers, nam iemand de jassen aan en nog iemand anders wees de bezoekers de weg naar een zitplaatsje.

Ze waren een zeer goede hulp en ik geloof er in dat zij er zeker voor gezorgd zullen hebben, dat de avond goed zou verlopen.


Kortom: de onzekerheid die ik had omtrent de huiskamervoorstellingen verdween meteen met de fijne ervaringen die ik had met zowel Bart, de huiskamereigenaars als het publiek.

Daarom wil ik iedereen langs deze weg nog eens hartelijk bedanken voor de fijne ervaring!

Danku!


cc De Kern\ Linne