Het waanzinnige en absurde universum van Kawabata
We leven in tijden van censuur en politieke correctheid,
maar daar lijken onze nieuwe huiscartoonisten zich niet veel
van aan te trekken.
Andy Fierens en Sam De Buysscher opereren sinds
Andy Fierens en Sam De Buysscher opereren sinds
een jaar samen onder de naam Kawabata.
Kawabata verschijnt vanaf nu in elke nieuwe editie
Kawabata verschijnt vanaf nu in elke nieuwe editie
van deze brochure. We legden de heren ter kennismaking
enkele vragen voor.
Waarom cartoons?
“Het was dat of werk zoeken.”
Kunnen cartoons de wereld redden?
“Toch niet, maar het zou mooi zijn als we iemand
lachend kunnen laten sterven. De wereld hoeft trouwens
helemaal niet gered te worden;
de wereld heeft ons niet nodig en zal nog lang door draaien
de wereld heeft ons niet nodig en zal nog lang door draaien
als de mens al lang is verdwenen.”
Sommige mensen noemen cartoons een minderwaardige kunstvorm.
“Ze hebben gelijk.”
Tegenwoordig wordt er weer meer gecensureerd:
de feminatheek van Louis Paul Boon,
Mijn leven met Leterme van Vitalski – om maar een
paar voorbeelden te geven. Is het jullie ook al overkomen?
paar voorbeelden te geven. Is het jullie ook al overkomen?
En hoe staan jullie tegenover censuur.
“Het is inderdaad al gebeurd dat bladen grappen
“Het is inderdaad al gebeurd dat bladen grappen
weigeren omdat men vindt dat ze over een bepaalde grens gaan.
Censuur is het begin van de dictatuur. Iedereen voelt zich
wel eens beledigd of aangevallen – ook wij.
Maar daarom moet je iets nog niet gaan verbieden.
Het is nooit onze bedoeling om mensen persoonlijk te viseren,
maar cartoons zijn satirische prenten die je binnen een bepaalde
context moet zien. Maar wat je ook doet: er is altijd wel iemand
die zich aangesproken voelt.
Zolang het bij woorden blijft moet je ermee kunnen omgaan en
Zolang het bij woorden blijft moet je ermee kunnen omgaan en
je ertegen leren wapenen. Je kunt op twee manieren reageren
als je je aangesproken voelt; je kunt kwaad worden of je kunt
er om lachen – het is een kwestie van zelfrelativering, zeg maar.
Wij lachen liever. ”
Krijgen jullie veel reacties op jullie werk?
“Voortgaand op de vorige vraag: ja, van advocaten.”
Wat is jullie specialiteit?
“Konijn met pruimen.”
Wat willen jullie bereiken met Kawabata?
“Eindelijk scoren bij de vrouwen.”
Werken jullie lang aan een grap?
“Vroeger wel, maar sinds we plagiëren gaat het veel sneller.”
Jullie hebben ook een website. Trekt die veel bezoekers?
“We gaan er elke dag een paar keer op kijken, ja. En verder
moeten we het vooral hebben van verdwaalde pornosurfers.”
Hoe ziet jullie kantoor eruit?
“Er staan een toog en barkrukken en er hangt een
rookwalm; bijna al onze grappen worden geschetst op café.
Een keer per week spreken we daar af. De tekeningen
worden verder afgewerkt en ingekleurd in onze
sweatshop in China. Maandelijks worden de resultaten
sweatshop in China. Maandelijks worden de resultaten
per container weer naar België gebracht.”
Kun je in België wel leven van een job als cartoonist?
“Nee, dat is onmogelijk, behalve als je voor De Kern werkt.”
Ok, veel succes jongens!
cc De Kern/Gwen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten